Da li znate šta se nikad nije dogodilo kad je Kari Pešić igrao za titulu?

Od 1985. godine pa sve do danas mnogo toga se promenilo u košarci. Od pravila, preko igrača, menjali su se šampioni u svim mogućim kategorijama, ali samo jedna stvar je ostala ista. Kada Svetislav Pešić uđe u finale nekog reprezentativnog šampionata on kao po pravilu osvaja zlatnu medalju. Priliku da nastavi neverovatnu seriju imaće danas u Manili od 14.40 kada Srbija bude ukrstila koplja sa Nemačkom u finalu Mundobasketa.

Potvrdio je popularni Kari kvalitet koji traje skoro četiri decenije. Malo ko može da se pohvali biografijom koju ima stari trenerski vuk rođen u Pirotu 1949. godine. Da ima nešto šampionsko u sebi pokazao je još kao igrač Bosne kada je pokorio Evropu 1979. godine. Međutim ono što će narednih decenija uraditi kao trener nikome nije pošlo za rukom.

U trenerske vode ulazi početkom osamdesetih godina prošlog veka. Tačnije 1982. godine. Tada iz dresa Bosne ulazi u odelo i odmah osvaja titulu šampiona Jugoslavije 1983. godine. To ga je preporučilo Košarkaškom savezu, tada Jugoslavije, da krene da vodi nacinalni tim. Počeo je sa kadetima.

Tadašnju ekipu do 16 godina je odveo u Bugarsku i rutinski pokorio Evropu. U finalu je savladana Španija 99:81, a prve reprezentativne uspehe osetili su mladići koji će kasnije harati evropskom i svetskom košarkom.

Svetislav Pešić kao selektor Nemačke u posleti Sportskom žurnalu (© MN Press)

Sledeći uspeh Pešić pravi 1987. godine. U pitanju je svetsko prvenstvo za juniore. Legendarni šampionat u italijanskom Bormiju. Tada je Kari Pešić poveo Divca, Kukoča, Rađu, Ilića do dva trijumfa nad moćnim Amerikancima i nove zlatne medalje.

Posle takvih uspeha u mlađim kategorijama, očekivalo se da Kari Pešić nastavi uspon i dođe do seniora. Međutim raspad tadašnje države, sankcije i sve što je pratilo devedesete godine prošlog veka je nateralo Pešića da napusti zemlju. Naredne uspehe pravio je kao Nemac. Prvo kao trener Albe, ali pre svega kao selektor Nemačke.

Tada potpuno nepoznatu selekciju igrača je odveo do istorijske zlatne medalje. Tadašnje čudo je napravljeno 1993. godine kada je Nemačka u finalu Evropskog prvenstva u Minhenu savladala moćnu Rusiju u dramatičnom finišu 71:70.

Pešić preuzima selekciju Jugoslavije 2001. godine (© MN Press)

Pešićev povratak u domovinu usledio je početkom ovog veka. Na velika vrata se Kari vraća na klupu Jugoslavije. Ovoga puta preuzima seniore i pravi dva veličanstvena uspeha. U Istanbulu 2001. godine Jugoslavije je protutnjala kroz Evrobasket. Dejan Bodiroga, Predrag Stojaković, Saša Obradović, Vlado Šćepanović i družina su svakog protivnika na tom šampionatu savladali dvocifrenom razlikom osim Tursku u finalu koja je nadigrala rezultatom 78:69. Godinu dana kasnije dogodio se legendarni Indijanapolis kada smo sa Karijem na klupi prvo savladali Sjedinjene Američke Države u četvrtfinalu, potom Novi Zeland u polufinalu i onda moćnu Argentinu u finalu.

Svetislav Pešić osvaja Indijanapolis 2002. godine (© MN Press)

Savršen bilans. Pet finala kao selektor i pet zlatnih medalja.

Danas, više od dve decenije kasnije Pešić ima priliku da dođe do šeste zlatne medalje kao trener nekog nacionalnog tima. Iskustva mu definitivno ne manjka, takvog trenerskog vuka ne mogu da izbaksuziraju ni novinarski tekstovi o nepobedivosti...