Ovo je priča Horhea Vilstermana

Rođen je 1910. godine u Kočabambi, od majke lokalnog porekla i oca nemačkog migranta, po zanimanju mašinskog inženjera u avio kompaniji LAB. Odmalena se zaljubio u mehaniku koju je i diplomirao na odseku za komercijalne letove, postavši tako prvi civilni pilot u Boliviji. Po izbijanju Rata za Čako bio je i vojni pilot koji se isticao u raznim ratnim akcijama, sa pređenih preko 700.000 kilometara. Poginuo je 1936. godine upravljajući svojim avionom, tipa Junkers, na letu od Kočabambe ka Oruru. Radnici kompanije za koju je radio zatražili su od lokalne vlasti da ime aerodroma preimenuju u njegovu čast. Par godina kasnije i lokalni fudbalski klub dobio je ime po njemu. On je Horhe Vilsterman, a ovo je priča istoimenog kluba iz Bolivije...

Klub Deportivo Horhe Vilsterman, poznat jednostavno kao Vilsterman, osnovan je 24. novembra 1949. godine od strane radnika u vazduhoplovnoj kompaniji Lloyd Aéreo Boliviano. Trenutno je šampion Bolivije posle osvojene titule u Klausuri 2019. što je njegova 15. nacionalna kruna, po čemu se izjednačio na drugom mestu najtrofejnijih u zemlji sa Strongestom iz La Paza. Vilsterman je najpopularniji u svojoj regiji i treći po tom parametru u državi, a svoje mečeve igra na gradskom stadionu Feliks Kapriles kapaciteta 32.000 mesta, i na nadmorskoj visini od 2.550 metara. Stadion deli sa Aurorom, u kojoj vidi svog klasičnog rivala, a njihovi susreti karakterišu se kao Clásico Cochabambino.

U početku klub je nosio naziv Deportivo Kultural LAB, po skraćenici kompanije u čijem je vlasništvu i bio. Na inicijativu 1953. godine prvog predsednika kluba i menadžera kompanije Valtera Lema, koji je svojevremeno bio partner pilot i prijatelj sa nastradalim Horheom, na skupštini radnika predložena je promena imena kluba, što je sa oduševljenjem prihvaćeno od strane svih zapošljenih unutar LAB-a. Iste godine crvena i plava usvojene su za boje kluba.

"Izabrao sam te boje jer one predstavljaju snagu, žestinu i potpunu posvećenost timu", rekao je Valter Lem, i do dan danas Vilsterman je jedini u Boliviji sa kombinacijom tih boja.

Bolivijska liga zvanično postoji od 1950. godine, a u prvim godinama učestvovali su samo klubovi iz La Paza i Orura, dok se u ostatku zemlje fudbal igrao po regionalnim ligama. Kako Vilsterman nije imao dostojnog protivnika u lokalnom takmičenju, godinama je upućivao molbu da se priključi tada najjačem fudbalskom savezu u državi, koju su ovi konstantno odbacivali.

Moises Viljaroel slavi pogodak (©AFP)

U nedelju 20. marta 1955. godine tadašnji predsednik Vilstermana Roberto Prada pozvao je Bolivar da odigraju prijateljsku utakmicu u Kočabambi. Na iznenađenje svih građana, Bolivar se odazvao pozivu. Prvo poluvreme pripalo je gostima iz La Paza sa 3:0, ali su Avijatičari u nastavku uspeli da izjednače na 3:3, da bi se na kraju susret završio nerešenim ishodom 4:4. Nešto manje od mesec dana kasnije 17. aprila, klub iz La Paza pozvao je ekipu iz Kočabambe u goste na revanš meč. Na iznenađenje 11.000 prisutnih na stadionu Ernando Siles, Vilsterman je slavio sa 7:5. Ovaj meč smatra se jednim od najvažnijih u istoriji kluba, jer je nakon njega konačno pozvan da učestvuje u tadašnjem nacionalnom prvenstvu.

Vilsterman je iste godine u svom prvom nastupu u Torneo Integradu, kako se tada nazivalo najjače fudbalsko takmičenje u Boliviji, završio na petom mestu, a naredne poziciju niže. Bili su to samo nagoveštaji za period koji je u istoriji kluba poznat kao prvo zlatno doba.

Premijerna titula šamiona došla je samo dve godine nakon što im je odobreno učešće, što je bio samo početak jednog od najuspešnijih epoha tima. Od 1957. do 1960. godine Vilsterman je vezao četiri titule zaredom, niz koji i danas predstavlja nacionalni rekord. Kao šampion 1959, klub je ostvario učešće na istorijskom prvom održanom turniru Kopa Libertadores, na kom su pored bolivijskog, učestvovali šampioni Argentine, Brazila, Čilea i Kolumbije, dakle nije bilo klubova iz svih članova CONMEBOL-a.

Vilsterman je ispao već u prvoj fazi od Penjarola, kasnije prvog šampiona južnoameričkog kontinenta. U narednoj sezoni Libertadoresa, u prvoj rundi sastali su se sa Independijenteom iz Santa Fea, kolumbijskim šampionom. Posle pobede od 3:2 na svom Feliks Kaprilo stadionu, usledio je poraz od 1:0 u Bogoti. Pri ukupnom rezultatu 3:3 - pazite sad ovo - upravno telo takmičenja odlučilo je da izvlačenjem papirića odredi učesnika naredne faze. Bio je to kolumbijski predstavnik. Par godina kasnije čelnici Vilstermana optužili su južnoameričku fudbalsku federaciju za prevaru, tvrdeći da se na oba papirića nalazilo isto ime, kao i za pristrasnost članova, jer je tadašnje sedište CONMEBOL-a bilo u Bogoti. Tokom šezdesetih godina osvojen je još jedan pehar, 1967. godine, što je u tom trenutku bio peti za tim iz Kočabambe.

Drugo zlatno doba obuhvata razdoblje između 1972. i 1974. godine. Prvobitno zamišljen sistem nacionalnog takmičenja raspao se početkom sedamdesetih, te su se klubovi ponovo vratili u regionalna takmičenja. Tih godina prvak države proglašavao se kroz takmičenje Kup Simona Bolivara, u kom su učestvovali svi pobednici regionalnih takmičenja. Sistem se oslanjao na dve grupne faze. U prvoj su postojale tri grupe sa po šest ekipa u svakoj, dok je u drugoj fazi, onoj formirana jedna grupa od dva prvoplasirana iz svake od grupa. Vilsterman je na taj način postao prvak 1972. i 1973.

Pogled na Kočabambu sa okolnog brda (©Shutterstock)

Prvo naredno internacionalno učešće izboreno je u Kopa Libertadores 1974. godine gde su se nalazili u okviru grupe jedan sa sunarodnikom Orijente Petrolerom i argentinskim velikanima Riverom i San Lorencom. Vilsterman je sve utakmice igrane na domaćem terenu rešio u svoju korist, protiv sva tri kluba trijumfovali su istim rezultatom 1:0. Meč koji se i dan danas pamti je remi sa Riverom na Monumentalu od 2:2. Nažalost, Avijatičari su u grupi završili na drugom mestu sa sedam bodova, tri manje iza prvoplasiranog San Lorenca, koji je ostvario sve pobede, sem na onom meču u Kočabambi.

Do konačne reforme lige, došlo je 1977. godine, kada je zvanično formirana Profesionalna liga Bolivije. Među klubovima osnivačima bio je i Vilsterman, koji se već 1980. godine upisao kao šampion u novooformljenom sistemu.

Bio je to početak trećeg zlatnog doba. Naredne godine ponovo su se crveno-plavi našli u odabranom društvu Zelenog kontinenta. U okviru grupe, pored vicešampiona Strongesta, nalazili su se i klubovi iz Ekvadora, Barselona i Tehniko Universitario. Po završetku grupne faze, na deobi prvog mesta sa po osam osvojenih bodova našla su se dva tima iz Bolivije. Odigran je baraž susret, na neutralnom terenu u Santa Kruzu, koji je sa 4:1 pripao Avijatičarima, čime su oni postali prvi klub iz Bolivije koji je izborio učešće u drugoj fazi. U narednoj rundi su formirane dve nove grupe od po tri ekipe, a samo prvoplasirani su prolazili u finale. Vilsterman nije uspeo, jer je najbolji bio Flamengo, koji je kasnije i osvojio pehar Oslobodioca Amerike. Iduće 1982. Vilsterman je ponovo postao državni prvak, deveti put.

Na svoju jubilarnu 10. titulu Avijatičari su čekali punih 19. godina, kada su konačno uspeli da postanu šampioni za format Apertura 2000. godine, a 11. je osvojena šest godina kasnije.

U poslednjoj deceniji može se reći da klub iz Kočabambe proživljava svoje četvrto zlatno doba, uspevši da osvoji titule u sezonama 2010 Apertura, 2016 Klausura, 2018 Apertura i poslednju u prošlogodišnjoj Klausuri.

Vilsterman je pre samo dva dana eliminisan iz osmine finala Kopa Libertadores od paragvajskog Libertada. Trenutno se sa 23 osvojena boda, iz 14 odigranih kola, nalazi na sedmom mestu bolivijske Primere, ali zaostatak za liderom Strongestom nije ogroman. Razlika je samo šest bodova. Noćas ima priliku da mu se približi, jer ga očekuje gostovanje Guabiri, koju je pobedio na tri protekla odmeravanja snaga. Guabira je stacionirana na 11. mestu sa 17 bodova. A, pošto se radi o Boliviji, dužni smo da vam kažemo da Vilsterman silazi sa 2.500 metara nadmorske visine na "samo" 360 metara.

BOLIVIJA 1 - 15. KOLO

Četvrtak

Strongest - Santa Kruz 4:2 (3:1)

Rojal Pari - Atletiko Palmaflor 3:1 (2:0)

Nasional Potosi - Orijente Petrolero 2:1 (1:0)

Petak

Bluming - Real Potosi 2:1 (0:0)

Aurora - Olvejz Redi 1:1 (0:0)

Bolivar - San Hose 2:0 (2:0)

Subota

01.00: (2,15) Guabira (3,70) Horhe Vilsterman (2,80)

*** kvote su podložne promenama

Piše: Đorđe RADONJIĆ