Rems: Šampionski gen (VIDEO)

Francusko fudbalsko prvenstvo u dosadašnjoj istoriji osvajalo je čak 29 klubova, pa zato ne mora da čudi što oni sa najviše trofeja (Sent Etjen i Marselj) imaju tek po 10 osvojenih titula. Svaki period temeljnog razvoja fudbala u zemlji Galskih petlova iznedrio je nekog svog velikana. Na početku su vladali klubovi kao što su Standard Atletik, Avr i Rube, zatim se pojavio slavni Olimpik iz Marselja, a onda i moćni Sent Etjen. U prošloj deceniji sa sedam vezanih titula neke nove standarde postavio je Lion, dok je trenutno na pomolu višegodišnja dominacija Pari Sen Žermena. Jednu nezaboravnu eru francuskog fudbala obeležio je i Rems, dvostruki finalista Kupa evropskih šampiona koji je između pedesetih i šezdesetih godina prošlog veka osvojio šest šampionskih titula i igrao više nego zapaženu ulogu u evropskim okvirima.

Prvi naziv fudbalskog kluba Rems glasio je Park Pomeri. Ovaj kolektiv osnovan je 1911. od strane Markija Melkiora de Polinijaka koji je kasnije dugo radio u Međunarodnom olimpijskom komitetu. Sve do 1935. postojao je na amaterskim osnovama, ali je nakon osvajanja amaterskog šampionata i definitivno počeo da funkcioniše kao profesionalni tim. Četiri godine ranije usvojen je i sadašnji naziv – Rems. Najviši rang francuskog fudbala crveno-beli su prvi put "osetili" u sezoni 1945/1946, a iste godine je potpisan profesionalni ugovor s talentovanim defanzivcem Roberom Žonkeom. Pored njega, Rems je anagažovao i levog beka Rožera Marša iz Olimpik Šarlevila. Ova dva igrača kasnije su bila među najboljima u prvoj šampionskoj generaciji, ali je lider tima ipak bio neverovatni Rajmon Kopa, po mnogima , uz Platinija i Zidana, najbolji francuski fudbaler svih vremena.

Prva šampionska titula osvojena je 1949, značajnu ulogu u njenom osvajanju odigrali su i Arman Penvern, Alber Batu, Mišel Leblon, Pjer Flamion, Pjer Sinibalidi i Pjer Bini. To je bila samo najava blistavih rezultata koje je klub ostvario u narednoj deceniji. Rems je šampionske titule osvajao 1953, 1955. i 1958. godine, a trofej u Kupu Francuske 1950. i 1958. Apsolutni vrhunac predstavljala su učešća u Kupu šampiona, posebno 1956. i 1959, kada su crveno-beli dva puta poraženi u finalu. Oba puta ih je bez trofeja ostavljao slavni Real Madrid, predvođen legendarnim Alfredom di Stefanom.

Prvo finale na Parku prinčeva, pored fantastičnog meča i trijumfa Madriđana od 4:3, bilo je posebno i po tome što je u pitanju bila prva sezona Kupa evropskih šampiona. U drugoj borbi za trofej, Madriđani su znatno lakše slavili u Štutgartu – 2:0.

Na stadionu Ogist Dalun se od stare slave živelo sve do 1964, kada je klub ispao u drugu ligu. Rems je samo dve godine ranije osvojio svoju šestu i zasad poslednju šampionsku titulu, ali mu to nije bilo od velike pomoći. U tom periodu mnogi veliki igrači su otišli u penziju, a ono preostalo što je valjalo napustilo je klub zbog ispadanja u niži rang. Tokom naredne decenije Rems je igrao na relaciji između prvog i drugog ranga, sve do 1979. godine, kada je ispao iz elite i u nju se nije vratio 33 godine.

Naredne tri decenije bile su izuzetno teške. Rems je 1991, zbog duga od preko 50.000.000 francuskih franaka, prvo administrativno prebačen u treću ligu, a u oktobru iste godine doživeo i likvidaciju, zbog čega je promenio ime u Rems Šampanj. Ipak, u maju 1992. klub je i definitivno prestao da funkcioniše, a svi osvojeni trofeji otišli su na aukciju. Rems Šampanj je ponovo oživeo u julu iste godine, četiri godine kasnije je vraćena većina klupskih znamenja koja su bila prodata, a već 1999. godine i stari klupski naziv.

Sve je počelo da se menja 2002. povratkom u Ligu 2, bez obzira što je odmah usledilo ispadanje u niži rang. Usledila je nova promocija i potom pet vezanih drugoligaških sezona. Konačno, Rems je u sezoni 2011/2012. obezbedio toliko čekani povratak u elitu. Prošla sezona je protekla u adaptaciji na najviši rang, a već u ovoj crveno-beli su postali kost u grlu ekipama koje se bore za najviši plasman u tamošnjem prvenstvu.

TRENERSKA LEGENDA

ALBER BATE

Koliko je trenerska, toliko je i igračka legenda Remsa, pošto je u crveno-belom igrao celu karijeru između 1937. i 1950. godine. Ipak, kao igrač je osvojio samo jednu titulu, a kao trener čak devet, po čemu je jedan od uspešnijih u francuskom fudbalu. S Remsom mu je to pošlo za rukom u pet navrata. Poražen je u dva finala Kupa šampiona od Reala, ali to ni u najmanjoj meri ne umanjuje ostvarene rezultate. Vrhunac je dostigao 1958. godine, kada je kao selektor Francuske osvojio treće mesto na Svetskom prvenstvu u Švedskoj.

IGRAČKA LEGENDA

ROBER ŽONKE

Iako su u svojim redovima imali čuvenog Rajmonda Kopu, jednog od najboljih francuskih igrača svih vremena, legendarni štoper Remsa i Francuske reprezentacije Rober Žonke je na stadionu Ogist Dalun ostavio najveći trag. Igrao je punih 15 sezona, došao u klub sa 17 godina, a tri godine kasnije počeo je da nastupa za prvi tim. Osvojio je četiri šampionske titule s Remsom i igrao dva finala Kupa šampiona, gde je vodio žestoke bitke sa Di Stefanom. Igrao je za Francusku na dva Svetska prvenstva, a nezamenjiv u dresu Trikolora postao je nakon fenomenalog meča u Londonu protiv Engleske 1951. godine, kada je dobio nadimak "heroj Hajberija". Često je zbog svoje velike požrtvovanosti krvavog lica napuštao teren.

STADION

 

 

OGIST DALUN

Objekat je otvoren 2. juna 1935. godine i do sada dva puta renoviran. Na njemu su odigrane sve važne utakmice u istoriji kluba, ali i jedan meč prve runde Svetskog prvenstva u Francuskoj između Mađarske i Indonezije. Njegovo renoviranje između 2004. i 2008. godine koštalo je oko 60.000.000 evra. Rekordnu posetu ovaj objekat je zabeležio 2. juna 1987. godine, kada je meč sa Marseljom pratilo 27.774 gledalaca.

 

REMS

Osnovan: 1911.

Dresovi: crveno-beli

Stadion: Ogist Dalun

Kapacitet: 21.684

Predsednik: Žan-Pjer Kajo

Trener: Uber Furnije

Trofeji: Prvaci Francuske (šest puta), osvajači Kupa Francuske (dva puta)...

Poznati igrači: Rajmon Kopa, Rober Žonke, Rožer Marš, Alber Batu, Mišel Leblon, Karlos Bjanki…

Internet adresa: stade-de-reims.com

(FOTO: Action images)