IN MEMORIAM: Janko Lukovski

Legenda jugoslovenske košarke Janko Lukovski preminuo je u 77. godini života u Novom Sadu, potvrdilo je Udruženje košarkaških trenera Srbije.

Tokom karijere je igrao za Rabotnički i MZT, nastupao je za B reprezentaciju Jugoslavije, a takođe je otac nekadašnjeg košarkaša Partizana i Crvene zvezde Dragana Lukovskog.

Posle završetka igračke karijere Lukovski je nastavio da radi u košarci kao trener. U prvoj sezoni kao profesionalni trener uveo je KK Borec iz Velesa u prvu B ligu (1980). Posle uspešne sezone u Borecu postaje trener u klubu u kojem je proveo najveći deo svoje igračke karijere - KK Rabotnički. Njih je uvodio dva puta u prvu A ligu i jednom u finale kupa Jugoslavije (1983) koji je izgubio od Cibone.

U periodu između 1982—1986 vodio je, što samostalno, što kao asistent Rusmiru Haliloviću mlađe reprezentacije Jugoslavije, i to kadetsku reprezentaciju i mladu reprezentaciju do 21. god gde je trenirao igrače kao što su: Dražen Petrović, Zdovc, Paspalj, Pecarski, Cvjetićanin, Perasović, Sretenović i dr.

U decembru 1985. nakon završetka prvog dela sezone preuzima Spartak iz Subotice koji je u tom trenutku bio poslednji na tabeli prve B lige sa samo jednom pobedom. U drugom delu sezone uspeva da ostvari opstanak nakon 10 pobeda i samo 2 poraza. Za nepune tri sezone provedene u Subotici postavio je temelje novog Spartaka, koji je postao stabilan B ligaš, a kasnije i član prve A lige.

Nakon Spartaka 1988. godine preuzima KK Eđšeg iz Bačke Topole, koji uvodi u prvu Vojvođansku ligu tada treću ligu po rangu u Jugoslaviji. Posle tri sezone u Bačkoj Topoli 1991. godine dobija poziv da ponovo sedne na klupu Rabotničkog. Rabotnički je sa njim na klupi ostvario najveći uspeh u svojoj istoriji osvajanjem trećeg mesta u prvoj A ligi iza Partizana i Crvene zvezde i ulaskom u finale kupa.

Godine 1992. preuzima Profikolor iz Pančeva koji posle kvalifikacija uvodi u prvu A ligu i iste godine zauzima 5. mesto u prvoj ligi. Nakon druge sezone u Profikoloru sa kojim osvaja 4. mesto u prvoj ligi 1994. godine preuzima veoma mlad i perspektivan tim Vojvodine. Sa mladim igračima (Lukovski, Bolić, Stanojević itd.) beleži zapažene rezultate. Kasnije je još vodio Borovicu iz Rume, opet Vojvodinu, Ibon iz Nikšića.

Godine 2003. osnovao je školu košarke Sport ki u Novom Sadu.